Objawy i rozpoznanie

Kiedy podejrzewać u siebie chorobę zwyrodnieniową?

Jakie ma objawy?

Jak postawić rozpoznanie?

Choroba zwyrodnieniowa stawów jest najczęściej występującą chorobą przewlekłą z kręgu ortopedii. Związana jest z destrukcją chrząstki stawowej, którą pokryte są powierzchnie stawowe.

Charakteryzuje się wieloma objawami:

  • sztywność poranna, która z reguły ustępuje w przeciągu 30-60 minut
  • początkowo bóle stawów związane ze zwiększoną aktywnością, później w zależności od zaawansowania choroby również bóle spoczynkowe
  • ograniczenie zakresu ruchu danego stawu
  • bóle nocne, które wybudzają w nocy.

W przypadku choroby zwyrodnieniowej stawów biodrowych powyższe objawy występują praktycznie u każdego pacjenta. Dotyczą głównie okolicy pachwiny (rys. 1), okolicy bocznej uda (okolicy krętarza większego- rys.2) oraz okolicy pośladka (rys.3). W związku z tym, że dosyć często choroba jest wielostawowa- tj. obejmuje wiele stawów, ból odczuwany przez pacjenta jest składową z kilku bolących miejsc.

Rys. 1 Ból w pachwinie

Rys. 2 Ból okolicy bocznej uda

Rys. 3 Ból okolicy pośladka

Nie tak rzadko bóle okolicy stawów biodrowych nie są związane ze zmianami w samych stawach biodrowych, mogą być spowodowane zmianami zwyrodnieniowymi w stawach krzyżowo-biodrowych (rys. 4) lub w samym kręgosłupie (rys. 5).

Rys. 4 Zmiany zwyrodnieniowe stawu krzyżowo-biodrowego

Rys. 5 zmiany zwyrodnieniowe odcinka lędźwiowego kręgosłupa

Te objawy występują najczęściej, oczywiście zależą od zaawansowania choroby i jej czasu trwania. Początkowo są to bóle występujące okresowo i związane są z aktywnością. W miarę rozwoju choroby dołączają się inne objawy, a ból przechodzi w spoczynkowy. Natężenie dolegliwości wzrasta, leki przeciwbólowe przestają działać, okresy poprawy pomiędzy kursami rehabilitacji skracają się. W najgorszej sytuacji ani leki, ani rehabilitacja nie przynoszą ulgi. Co wtedy?

W większości przypadków postawienie rozpoznania nie nastręcza dużych trudności. Dobrze zebrany wywiad od pacjenta, właściwie przeprowadzone badania kliniczne oraz analiza badań dodatkowych zwykle wystarczają do postawienia diagnozy.

Zobacz więcej informacji w sekcjach: